عبدالحسینء سایٹء پیٹھ چھوء توہیہ خیرمقدم

بسمه تعالی

مسئله کشمیر یک مسئله حقیقی و حقوقی است نه یک مسئله سیاسی و مذھبی

از قلم: مھاجر عبدالحسین عبدالحسینی

حضرت امام خمینی رضوان الله تعالی علیه طی سخنان خود تحت عنوان؛" وظیفه سران ممالک اسلامی و مسئولیت علما در معرفی برنامه‏ های اسلام" در نجف اشرف در مسجد شیخ انصاری مورخ ۱۴نوامبر۱۹۶۵ میلادی برابر با ۲۳آبان سال 1344 اعلام داشتند:

"... در کلمه توحید که مشترک بین همه است، در مصالح اسلامی که مشترک بین همه است با هم توحیدِ کلمه کنند. اگر اینها توحید کلمه کنند، دیگر یهود به فلسطین طمع نمی کند؛ دیگر هندو به کشمیر طمع نمی ‏کند. این برای این است که نمی‏ گذارند شما متحد بشوید. بدانند آنها ـ می‏دانند هم ـ دستهایی که می‏خواهند منابع شما را از دستتان بگیرند، می‏خواهند ثروت شما را به رایگان ببرند، می‏خواهند ذخایر تحت الارضی و فوق‏ الارضی شما را به یغما ببرند، آنها نمی‏گذارند که عراق و ایران با هم متحد بشود؛ ایران و مصر با هم متحد بشود؛ ترکیه و ایران با هم متحد بشود؛ همه‏ شان با هم وحدت کلمه پیدا کنند. نخواهند گذاشت ۔

ولی شما تکلیفتان این نیست؛ رؤسا تکلیفشان این است که بنشینند با هم تفاهم کنند، حدود و ثغور خودشان را حفظ کنند، هر کدام حدود و ثغورشان محفوظ، لکن آن دشمن خارجی که به شما اینقدر ضرر وارد می‏کند در مقابل او توحید کلمه کنید. اگر توحید کلمه بکنید، یک مشت یهودی دزد در فلسطین است، بیش از یک میلیون از مسلمین را ده سال، بیشتر از ده سال است که متفرق کرده ‏اند و ممالک اسلامی نشسته‏ اند با هم عزا گرفته‏ اند، اگر توحید کلمه باشد چطور می‏توانند اینها، این یک مشت یهود دزد، چطور می‏توانند فلسطین شما را از دستتان بگیرند و مسلمین را از فلسطین بیرون کنند و نتوانید هیچ کار بکنید؟ اگر توحید کلمه کنید، چطور هندوی بدبخت می‏تواند کشمیر عزیز را از ما بگیرد و از مسلمین بگیرد و هیچ کاری از آنها نیاید؟

اینها مطالبی است که جزو واضحات است منتها تذکر لازم است.... " _{[صحفیه امام خمینی جلد2 صفحه 34]}

http://farsi.khamenei.ir/sahifeh-content?id=13224

همچنین حضرت امام خامنه ای مدظله العالی بار ھادر مناسبت های مهم و کلیدی از آغاز دوره امامت و رهبری شان  تاکنون از مظلومیت کشمیر سخن به میان آورده و فریاد ها سر داده اند که همان فریاد های اسلامی است که از امام نور انتظار می رود.

ولی باید اعتراف کرد اغلب مردم از اصل موضوع کشمیر بی اطلاع اند چون اینقدر مطالب ضدونقیض بیان شده است که برای یک فرد عادی تشخیص دادن  اصل قضیه مشکل شده است ۔ و این سبب شده که بعض وقت ھا  کارشناسان ارشد ھم در ارایه تحلیل اشتباھات فاحش مرتکب می شوند۔

مسئله کشمیر یک مسئله حقیقی و حقوقی است نه یک مسئله سیاسی و مذھبی

کشمیر دارای تاریخی کهن است _«هرودوت»[Herodotus]  در حدود 35 قرن قبل   و « بطلمیوس »[Ptolemy]  20 قرن قبل از  «کشمیر» نام می‌برند. «مسعودی» (جغرافی‌دان مسلمان) شرح کوتاهی از جغرافیای تاریخی «کشمیر» ارائه می‌دهد_ غرض اینکه «کشمیر» همیشه جایگاهی ویژه در تاریخ داشته است۔

درباره ورود اسلام به کشمیر آمده است که اھالی کشمیر قریب العھد به اسلام است البته آغاز حرکت اسلامی از زمان رنچن شاه ۷۰۴ ھجری شمسی برابر با ۷۲۵ ھجری قمری بحساب می آید ۔

مسئله کشمیر یک مسئله حقیقی و حقوقی است نه یک مسئله سیاسی و مذھبی البته چون اکثریت جمعیت کشمیر مسلمانان تشکیل می دھند و  260 سال(از سال 1326 م تا 1586م)حکومت ھای اسلامی در کشمیر حکمفرما بوده اند لذا به تعبیری مسئله اسلامی  است ۔و چون ھمسایگان کشمیرکه در ماضی عبارت بودن از  دو کشور ھندوستان و چین ولی بعد ازآزادی ھندوستان از استعمار انگلیس کشور سومی بنام پاکستان و بوجود آمد و کشور ھای ھمسایه کشمیر  به آن طمع کرده ھر سه  کشور ھای ھمسایه بر حسب توان خود قسمتی از خاک آن  تحت اشراف خود در آورده اند و  کشمیر مسئله شد ۔

و این مسئله راھی بجزھمان نقش راه که حضرت امام خمینی رضوان الله تعالی علیه که در سال1344 ارایه داده اندندارد که عبارت است از:

" حدود و ثغور خودشان را حفظ کنند، هر کدام حدود و ثغورشان محفوظ، لکن آن دشمن خارجی که به شما اینقدر ضرر وارد می‏کند در مقابل او توحید کلمه کنید. "

یعنی کشمیر طبق حقائق میدانی و با موافقت اول مردم کشمیر اعم مسلمان و غیر مسلمان سپس کشور ھای ھمسایه ھند، چین و پاکستان حل و فصل شود و برای این کار اول بایستی پاکستان را وادار کرد که اشتباھات تاریخی خود نسبت به کشمیر را جبران کرده کشمیر را بعنوان یک مسئله حقیقی و حقوقی نه تکمیل طرح تقسیم ھند را رسما بپذیرد(ھمانطور که در سال 2008 میلادی برابر با 1387 رئیس جمھور وقت پاکستان آقای آصف زرداری با تروریسم خواندن حرکت چریکی در کشمیر و نھضت کشمیر از آن مردم کشمیر عنوان کرد ولی بخاطر مخالفت شدید بلافاصله موضع خود را تغیر داد ) و لذا برای این امر توحید کلمه بشدت نیاز پیدا می کنند که عملا بنمائش گذاشته شود و بنحوی که بر دنیا روشن شود که پاکستان حمایت  خود را از مردم کشمیر بخاطر خواسته ھای حقیقی و حقوقی مردم می داند نه بخاطر اھداف سیاسی  و موضوع الحاق است ۔بدین ترتیب موضوع حفظ حدود و ثغور زنده می شود و حقیقت امر که کشمیر متعلق به مردم کشمیر است از ظلمت تاریخی سر بر خواھد آورد ۔ اینجا است که می شود با ھند مخاطب شدو ازش خواست به خواسته ھای مردم کشمیر جواب مثبت دھد۔

و این کار تنھا از دست نظام مقدس جمھوری اسلامی ایران ساخته است که به داد مردم کشمیر برسد۔ اول بخاطر اسلام و آئین اساسی و وصیتنامه سیاسی الھی حضرت امام راحل۔ ثانیا بخاطر مظلومیت مردم کشمیر(که ھر که تا بحال راھبر خود پنداشت راھزن ثابت شد۔ یا دریافت که راه اشتباه در پیش گرفته است ولی نتوانست اعتراف کنند)، ثالثا بخاطر مسلمانان متعھد  احساساتی و انقلابی بودنشان،  رابعا بخاطر بودن وطن آبائی حضرت امام راحل ^ره ۔وخامسا بخاطر بودن ابر قدرت منطقه که فریقین مسئله کشمیر از جمله ھندوستان، پاکستان، چین و مردم کشمیر ازش حساب می برند۔

مستحضرید که در حال حاضر کشمیر ،میان سه کشور ھند، چین و پاکستان تقسیم شده است  و میان این سه کشمیر ،کشمیرزیر سلطه ھند منطقه ای است که برادران سنی مذھب در اکثریت اند و شیعیان در اقلیت ۔و غیر مسلمانان بویژه بودائی ، ھندو و سیک نیز در اقلیت ھستند و این ایالت متشکل از 14 استان است تنھا  در یک  استان بنام کرگل شیعیان در اکثریت ھستند۔ و درکشمیر زیر سلطه پاکستان ھمه مسلمانان آباد اند و تنھا در یک استان بنام اسکردو شیعیان در اکثریت ھستند و در کشمیر تحت سلطه چین بیشتر خاک کشمیر در تصرف آن کشور است وجمعیت خیلی کم از بودائی  ھا در ان قسمت آباد اند۔

و امام مردم کشمیر تحت اداره ھند که منطقه اصلی و تاریخی می باشد که در زمان حاکمیت دوگره در سالھای1846 الی 1947 میلادی قسمت ھای کنونی که زیر سلطه پاکستان و چین در آمده است به کشمیر ملحق شده و بنام جامو و کشمیر شھرت پیدا کرد و و بعد از تجزیه ھند، و بوجود آمدن پاکستان این کشور نو ظھور در اولین فرصت در تاریخ 22اکتوبر 1947 برابر با 29مھر 1326  به کشور مستقل  کشمیر حمله ور شد و حاکم کشمیر دست به دامن به کشور ھمسایه خود ھندوستان شد که برای دفاع از کشمیر ارتش خود را به کشمیر اعزام کنند و  ھند به حاکم دیکتاتور غیر مسلمان کشمیر  جواب مثبت داد و جنگ تمام عیار میان ھند با قسمت تازه جدا شده ازش پاکستان  بر سر کشمیر صورت گرفت و نتیجه این جنگ تجزیه کشمیر شد و باصطلاح کشمیر ھند و کشمیر چین و کشمیر پاکستان بوجود آمد و آخر الامر   39 نماینده ھای سازمان ملل  که بنام UNMOGIP که متشکل از 9 کشور است در کشمیر زیر سلطه ھند و کشمیر زیر سلطه پاکستان از ژانویه سال  1949مستقر شدند که تاکنون حضور دارن ۔و مبارزه چند ضلعی  بین المللی،پاکستانی، ھندوستانی و ملت کشمیر رقم خورد و خواسته اصلی صاحبان سرزمین یعنی ملت کشمیربه ظلمت کده سپرده شد که از قرن 16 میلادی برای حفظ ھویت خود دست پا زدن شروع کرد و بعد از فروپاشی کشور اسلامی کشمیر  بدست ھند در سال 1586 میلادی رقم خورد وبرای 166 سال در مستعمره ھند در آمد و سپس 67 سال در مستعمره افغانستان در آمد و سپس  برای 27 سال در مستعمره پنجاب در آمد سپس  دوره استعمار انگلیس فرا رسید و انگلیس حکومت کردن بر مردم کشمیر را سخت دید و لذا آنرا به یک تاجر غیر مسلمان اھل منطقه جامو فروخت و یک مبلغ ناچیز بعنوان سند ازش دریافت کرد و این خانواده 101 سال بر مسلمانان کشمیر حکومت کرد و چون ظلم و جسارت ھای حاکم کشمیر بر سر مسلمانان کشمیری روز به روز اوج می گرفت و مردم  به ستوه آمده بودند و  روزی که حادثه ھتک حرمت قرآن توسط دولت رقم خورد  و مردم سکوت را شکستند دست به قیام زدند  و پادشاه کشمیر حکم قتل عام را صادر کرد و حادثه  13 جولائی سال 1931 بوجود آمد ۔ و این روز بنام یوم شھداء شھرت پیدا کرد و ھمه ساله این  روزگرامی داشته می شود۔ و این نقطه عطف قیام مردم کشمیر برای احقاق حق خود می باشد که متاسفانه با حمله پاکستان به کشمیر در سال 1947  جھت آن تغیر کرد۔

وسوال ایجاد کرد که آخر چرا احقاق حقوق مردم کشمیر به الحاق با ھند یا الحاق با پاکستان خلاصه می شود در حالیکه کشمیر نه مستعمره انگلیس بوده و نه جزء ایالات امپراطوری ھند و نه در قیام علیه انگلیس نقشی داشته و نه در آزادی ھند و نه در تجزیه ھند و نه در تاسیس پاکستان نقشی داشته پس چرا تاوان آن باید مردم کشمیر بپردازند؟۔ می بایست جواب این سوال مظلومانه جمھوریه اسلامی ایران پیدا کرده به داد مظلومان کشمیر برسد۔

مردم این دیار  که اکثرا اھلسنت ھستندبا تمام وجودحضرت امام راحل ^ره و انقلاب اسلامی ایران را دوست دارن  ۔رھبر معظم انقلاب اسلامی حضرت امام خامنه ای در سفر خود به کشمیر در بهمن  ماه سال 1359 از نزدیک آن را لمس کرده اند۔ و  بعد از رحلت  حضرت امام اولین مجلس ترحیم امام راحل^ره در مسجد جامع اھلسنت سرینگر کشمیر برگزار شد و  بنابر گفته بعض کارشناسان  بعد از ایران با شکوه ترین و عاشقانه ترین مجلس ترحیم  امام راحل ^ره مسلمانان کشمیر برگزار کردند ۔

  ولی بعد از رحلت حضرت امام ^ره دست ھای مذموم و  غیر محسوس تلاش کردنداین عشق دو طرفه بین ایران کبیر با ایران صغیر کم رنگ شود۔

عبدالحسین عبدالحسینی/‏20‏/07‏/2016